Οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος είναι μια συγκεκριμένη ασθένεια που έχει καταστροφική επίδραση στον χόνδρο της άρθρωσης του γόνατος.

Όταν εμφανίζεται μια τέτοια ασθένεια, οι γιατροί παρατηρούν σοβαρές διαταραχές στις διαδικασίες της κυκλοφορίας του αίματος στα οστικά αγγεία, με αποτέλεσμα την παραμόρφωση και την καταστροφή του χόνδρινου ιστού, το άτομο αισθάνεται έντονο πόνο που περιορίζει οποιαδήποτε κίνηση των ποδιών και των γονάτων του και παρατηρεί πρήξιμο και αλλαγές στην εμφάνιση των γονάτων.

Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη σοβαρών συνεπειών της γονάρθρωσης (παραμόρφωση του άκρου και αγκύλωση - ακινητοποίηση της άρθρωσης), όταν μόνο η χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης της άρθρωσης μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή, η ασθένεια πρέπει να εντοπιστεί και να αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Επιπλέον, δεν θεραπεύστε ανεξάρτητα με λαϊκές μεθόδους και διαφημιζόμενες θεραπείες, αλλά υπό την επίβλεψη ειδικευμένων γιατρών.

Ποιοι είναι οι λόγοι;

Οι μηχανισμοί της αρθροπάθειας στην ιατρική συνήθως χωρίζονται σε:

• Πρωταρχικός - που εμφανίζεται σε μεγάλη ηλικία από τη φυσική γήρανση των ιστών του σώματος και με φόντο ορισμένους παράγοντες που προκαλούν αυτή τη νόσο, όπως η παχυσαρκία (10% των περιπτώσεων), η κληρονομικότητα και το αυξημένο άγχος σε όλη τη ζωή.
• Δευτερεύων - αντιπροσωπεύει το 30% όλων των περιπτώσεων αρθρώσεων της άρθρωσης του γόνατος. συνήθως εκδηλώνεται μετά από τραυματισμό, κάταγμα της κνήμης, ρήξη συνδέσμων ή βλάβη του μηνίσκου. Επιπλέον, με τέτοια αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος, τα συμπτώματα της νόσου στις περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζονται μετά από 3-4 χρόνια, αλλά μετά από σοβαρό τραυματισμό είναι δυνατό ακόμη και μετά από 2-3 μήνες.

Στο 50-60% των περιπτώσεων, η αιτία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος είναι ένας σπασμός των μυών της πρόσθιας επιφάνειας του μηρού.

Τι συμβαίνει στην άρθρωση του γόνατος με την αρθροπάθεια;

Με υπερβολικά τακτικά φορτία, γενετική προδιάθεση, μεταβολικές διαταραχές στο σώμα, παρατεταμένους μυϊκούς σπασμούς και τραυματισμούς, ο χόνδρος του γόνατος χάνει την ομαλότητά του και αρχίζει να λεπταίνει. Η απαλή ολίσθηση των αρθρωμένων οστών αντικαθίσταται από ισχυρή τριβή και αναπτύσσεται ο πρώτος βαθμός γονάθρωσης, κατά τον οποίο ο χόνδρος χάνει τις ιδιότητες απορρόφησης κραδασμών.

Η διαδικασία αποικοδόμησης συνεχίζει να προχωρά και η κακή απορρόφηση κραδασμών οδηγεί σε ισοπέδωση των επιφανειών των οστών με το σχηματισμό οστεοφύτων με τη μορφή οστικών αναπτύξεων. Στην περίπτωση αυτή, η νόσος έχει ήδη δεύτερο βαθμό και συνοδεύεται από εκφύλιση του αρθρικού υμένα και της αρθρικής κάψας. Η έλλειψη άντλησης και κίνησης ατροφεί τη δομή της άρθρωσης του γόνατος, η συνοχή του υγρού του γόνατος γίνεται πιο παχύρρευστη, η διαδικασία διατροφής του χόνδρου διαταράσσεται, γεγονός που οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη επιδείνωση της κατάστασης του ασθενούς.

Η αραίωση του χόνδρου οδηγεί σε μείωση της απόστασης μεταξύ των αρθρωτών οστών έως και 80%. Κατά το περπάτημα, λόγω της μη φυσιολογικής τριβής και της απουσίας αμορτισέρ, οι καταστροφικές διεργασίες στην άρθρωση αυξάνονται γρήγορα, αυτό οδηγεί γρήγορα στην ανάπτυξη του τρίτου βαθμού αρθροπάθειας με έντονα συμπτώματα:

• Πόνος κατά την κίνηση, ειδικά όταν ανεβαίνετε ή κατεβαίνετε σκάλες.
• Πόνος τόσο κατά την άσκηση όσο και κατά την ηρεμία, πρωινή δυσκαμψία.
• Ο ασθενής αρχίζει να κουτσαίνει, προσπαθώντας να γλιτώσει την πονεμένη άρθρωση.
• Οι σοβαρές περιπτώσεις της νόσου απαιτούν τη χρήση πατερίτσες ή μπαστούνι.

Ο τρίτος βαθμός αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος χαρακτηρίζεται από σχεδόν πλήρη απουσία χόνδρινου ιστού, που οδηγεί σε ελάττωση της κινητικότητας της άρθρωσης στο ελάχιστο. Επομένως, καμία μαγική μέθοδος, σούπερ φάρμακα ή αλοιφές δεν μπορούν να αποκαταστήσουν τον φθαρμένο ιστό χόνδρου και δεδομένου του βαθμού παραμόρφωσης των οστών, η κανονική λειτουργία της άρθρωσης είναι αδύνατη. Σε αυτή την περίπτωση, μόνο η χειρουργική επέμβαση μπορεί να βοηθήσει.

Στάδια αρθροπάθειας

Καθώς η αρθροπάθεια εξελίσσεται, διακρίνονται τα ακόλουθα στάδια ή βαθμοί:

• Το αρχικό στάδιο, ή το στάδιο 1, ονομάζεται συχνά αντισταθμισμένο, καθώς δεν υπάρχουν ακόμη έντονα κλινικά σημεία παθολογίας. Ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί δυσφορία στα γόνατα μετά από σωματική δραστηριότητα, η οποία εξαφανίζεται γρήγορα μετά την ανάπαυση. οι αρθρώσεις είναι ακόμα πλήρως λειτουργικές.
• Με αρθροπάθεια βαθμού 2, υπο-αντιρροπούμενη, τα συμπτώματα της νόσου εντείνονται. Σχηματίζεται ένα έντονο σύνδρομο πόνου, το οποίο όμως ανακουφίζεται από αναισθητικές αλοιφές και τζελ που χρησιμοποιούνται τοπικά. Η κινητική δραστηριότητα είναι μειωμένη και εμφανίζεται αστάθεια των αρθρώσεων. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι ασθενείς απευθύνονται σε γιατρούς σε αυτό το στάδιο.
• Ο 3ος βαθμός, μη αντιρροπούμενος, μπορεί επίσης να ονομαστεί παραμορφωτικός. Η άρθρωση του γόνατος είναι στριμμένη, ασταθής, ακίνητη και εντελώς μη λειτουργική. Το σύνδρομο πόνου είναι συνεχές και απαιτεί σοβαρή ιατρική παρέμβαση. Για να ξεφορτώσει την άρθρωση και να κινηθεί, ένα άτομο χρειάζεται ένα μπαστούνι.

Συμπτώματα και πρώτα σημάδια

Ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, η ανάπτυξη της νόσου χωρίζεται σε 3 στάδια. Τα συμπτώματα της πρώιμης ανάπτυξης γονάρθρωσης ποικίλλουν πολύ και δεν είναι συγκεκριμένα.

Στο πρώτο στάδιο της παθολογίας, είναι πιθανά τα ακόλουθα σημεία:

1. πόνος στο γόνατο όταν οκλαδόν ή ανεβαίνοντας σκάλες.
2. πόνος στην άρθρωση μετά από παρατεταμένη άσκηση ή ψύξη.
3. το γόνατο μπορεί να πονάει στο τέλος της ημέρας ή το πρωί.
4. η δυσκαμψία και ο πόνος το πρωί υποχωρούν μετά την καθημερινή εργασία.

Στη συνέχεια, εμφανίζονται συμπτώματα που είναι χαρακτηριστικά των σταδίων 2 και 3 (με αύξουσα σειρά):

• ο πόνος γίνεται οξύς και παρατεταμένος.
• πρήξιμο στην περιοχή της άρθρωσης?
• μπορεί να εμφανιστεί υγρό στην άρθρωση.
• μεταξύ των αρθρικών επιφανειών, είναι δυνατό το τσίμπημα των σωματιδίων του χόνδρου, του μηνίσκου, των αρθρικών λαχνών, ως αποτέλεσμα της οποίας εμφανίζεται αιχμηρή ακινησία (μπορεί επίσης να περάσει απότομα).
• είναι δύσκολο να πατήσεις το πόδι σου.
• αναπτύσσεται η ακινησία των αρθρώσεων.

Συνέπειες

Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να αναπτυχθούν οι ακόλουθες επιπλοκές της αρθρώσεως του γόνατος:

• Παραμόρφωση της άρθρωσης. Στην πραγματικότητα, η παραμόρφωση της άρθρωσης είναι πιο πιθανό να μην είναι επιπλοκή, αλλά το τελευταίο στάδιο της νόσου.
• Λοίμωξη σε μια άρθρωση. Η μόλυνση εμφανίζεται συνήθως λόγω μικροτραυμάτων. Μπορούν να θεωρηθούν μικρές ρωγμές στον ιστό του χόνδρου. Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί εισάγονται στην άρθρωση μέσω της ροής του αίματος ή της λέμφου από άλλες περιοχές. Αυτό συμβαίνει συχνά μετά από μολυσματικές ασθένειες.
• Εξαρθρήματα και κατάγματα. Αυτές οι επιπλοκές εξηγούνται από τη δυσλειτουργία της άρθρωσης του γόνατος. Με την αρθροπάθεια, δεν υπάρχει ομοιόμορφη κατανομή του φορτίου από το μηριαίο στα οστά του κάτω ποδιού. Οι σύνδεσμοι που κανονικά ενισχύουν την άρθρωση εξασθενούν επίσης. Εξαιτίας αυτού, σε μια συγκεκριμένη στιγμή (ακόμη και κατά τη διάρκεια του κανονικού περπατήματος) τα οστά του κάτω ποδιού μπορεί να υποστούν υπερβολική πίεση, η οποία θα οδηγήσει σε κάταγμα ή εξάρθρωση. Για να αποφευχθεί αυτό, τα άτομα με σοβαρές δομικές και λειτουργικές βλάβες στην άρθρωση του γόνατος θα πρέπει να κινούνται με τη βοήθεια ενός δεκανίκι ή μπαστούνι.
• Αγγύλωση. Αγκύλωση είναι η σύντηξη δύο οστών όπου κάποτε υπήρχε μια άρθρωση. Αυτή η επιπλοκή είναι ίσως η πιο σοβαρή, καθώς η άρθρωση απλά εξαφανίζεται. Η κνήμη και το μηριαίο οστό συγχωνεύονται σταδιακά και η κνήμη στερεώνεται σε μία θέση. Η κίνηση, φυσικά, είναι αδύνατη.

Διαγνωστικά

Για τη διάγνωση της γονάρθρωσης χρησιμοποιήστε:

• εξετάσεις αίματος (γενικές και βιοχημικές).
• ακτινογραφία;
• αρθροσκόπηση?
• Υπέρηχος;
• MRI.

Η πιο σημαντική διαγνωστική μέθοδος για την επιβεβαίωση της διάγνωσης της γονάρθρωσης είναι η ακτινογραφία. Αν και δεν είναι δυνατό να εξεταστούν τα αρχικά στάδια της νόσου και η κατάσταση του χόνδρινου ιστού στις ακτινογραφίες, ωστόσο, οι αλλαγές στα οστά των σταδίων 2 και 3 είναι σαφώς ορατές. Αυτό:

1. στενός χώρος άρθρωσης?
2. περιθωριακές ράχες που βρίσκονται κατά μήκος του περιγράμματος των οστών, των άκρων της επιγονατίδας - οστεόφυτα.
3. αλλαγές στο περιόστεο.
4. αλλαγή στο ύψος ενός από τους κονδύλους και άλλων.

Ωστόσο, οι αλλαγές μπορούν να εξεταστούν λεπτομερέστερα χρησιμοποιώντας την αρθροσκόπηση.

Ο υπέρηχος και η μαγνητική τομογραφία βοηθούν στην ανίχνευση αλλαγών στους μαλακούς ιστούς της άρθρωσης του γόνατος κατά την πρώιμη αρθροπάθεια. Αυτές οι μέθοδοι παρέχουν επίσης μια καλή ένδειξη της κατάστασης του χόνδρινου ιστού, του αρθρικού υμένα και του υγρού.

Πώς να αντιμετωπίσετε την αρθροπάθεια;

Η θεραπεία για την αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος είναι μακρά και μερικές φορές επώδυνη. Η διάρκεια οφείλεται στο γεγονός ότι από τη στιγμή που η ασθένεια έχει εκδηλωθεί, θα θυμίζει συνεχώς τον εαυτό της όσο ζει το άτομο.

Έτσι, για να αντιμετωπιστεί σωστά η γονάρθρωση, απαιτείται μια αρκετά ισχυρή οικονομική βάση και πειθαρχία. Σημαντικό ρόλο παίζει το πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει ο ασθενής τη θεραπεία, αφού συχνά, για να μειωθεί η συχνότητα των παροξύνσεων της νόσου, ο ασθενής αναγκάζεται να αλλάξει την καθημερινή του δραστηριότητα, το αγαπημένο του επάγγελμα, να ασχοληθεί με την ανάπτυξη των αρθρώσεων, να κόψει το κάπνισμα και να πίνει αλκοολούχα ποτά.

Υπάρχουν τρία κύρια στάδια στη θεραπεία της παραμορφωτικής αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος.

Το πρώτο στάδιο της θεραπείας περιλαμβάνει:

• κοινοποίηση στους ασθενείς της ουσίας της νόσου, των παραγόντων κινδύνου και των μέτρων δευτερογενούς πρόληψης·
• καθημερινή γυμναστική με διατάσεις.
• ντους αντίθεσης?
• κολύμπι στην πισίνα 2 – 3 φορές την εβδομάδα.
• απώλεια βάρους.

Το δεύτερο στάδιο της θεραπείας περιλαμβάνει:

• εξωτερική στερέωση της άρθρωσης με δαγκάνες, επιδέσμους, ελαστικούς επιδέσμους και ορθώσεις.
• η χρήση αλοιφών και κρεμών που βασίζονται σε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για την ανακούφιση από τη φλεγμονή και τον πόνο.
• η χρήση φαρμάκων από την ομάδα των χονδροπροστατευτών για τη μείωση του ρυθμού καταστροφής του χόνδρου.

Το τρίτο στάδιο της θεραπείας περιλαμβάνει:

• χρήση ΜΣΑΦ από το στόμα.
• ενδοαρθρικές ενέσεις με ορμονικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
• πρόσθετη χρήση φαρμάκων με έντονο αναλγητικό αποτέλεσμα.
• χειρουργική αντικατάσταση μιας πάσχουσας άρθρωσης με εμφύτευμα.

Παράλληλα με τη φαρμακευτική θεραπεία, η σύγχρονη ιατρική χρησιμοποιεί μεθόδους όπως:

1. Κινησιοθεραπεία. Σε αυτή την περίπτωση, η θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος πραγματοποιείται με τη χρήση ειδικών ασκήσεων. Το φορτίο επιλέγεται ανάλογα με τον βαθμό ανάπτυξης της νόσου και τη φυσική κατάσταση του ασθενούς ξεχωριστά.
2. Οζονοθεραπεία. Αυτό είναι ένα αποτέλεσμα σε μια πονεμένη άρθρωση του γόνατος χρησιμοποιώντας όζον. Με αυτή τη μέθοδο φυσιοθεραπευτικής θεραπείας, η ουσία μπορεί να χορηγηθεί με ένεση ή να χρησιμοποιηθεί εξωτερικά.
3. συμπλήρωμα διατροφής. Τα βιολογικά ενεργά συμπληρώματα είναι μια αξιόλογη εναλλακτική λύση σε σχέση με άλλα φάρμακα.
4. Οποιοπαθητική. Περιλαμβάνει τη λήψη φαρμάκων σε μικρές δόσεις. Η πορεία της θεραπείας διαρκεί μόνο μερικές εβδομάδες, αλλά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, με την προϋπόθεση ότι τα φάρμακα έχουν επιλεγεί σωστά, η κυκλοφορία του αίματος και η κανονική διατροφή των κυττάρων του ιστού του χόνδρου αποκαθίστανται πλήρως.
5. Γυμνάσια σας επιτρέπουν να βελτιώσετε την κυκλοφορία του αίματος στην άρθρωση του γόνατος, να αποκαταστήσετε την ελαστικότητα των συνδέσμων, να βελτιώσετε τη διατροφή των κυττάρων του ιστού του χόνδρου και να προωθήσετε την αποκατάστασή του.

Φαρμακευτική θεραπεία

Όλα τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της γονάρθρωσης μπορούν να χωριστούν σε αυτά που βοηθούν στην εξάλειψη των κύριων συμπτωμάτων της νόσου και σε εκείνα που αποκαθιστούν τη λειτουργία της άρθρωσης του γόνατος και εμποδίζουν την εξέλιξη της παθολογίας. Ο πρώτος τύπος φαρμάκων περιλαμβάνει μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και ορμονικά φάρμακα. Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει χονδροπροστατευτικά και υαλουρονικό οξύ.

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα

Η φαρμακευτική θεραπεία της αρθροπάθειας ξεκινά με την εξάλειψη του πόνου. Είναι αυτοί που προκαλούν τη μεγαλύτερη ηθική και σωματική ταλαιπωρία στους ασθενείς και οδηγούν σε απώλεια της ικανότητας εργασίας. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) έχουν λειτουργήσει καλά μεταξύ των παυσίπονων.

Τα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν με δύο τρόπους - τοπικά ή από του στόματος (σε δισκία). Οι τοπικές θεραπείες (κατά προτίμηση) περιλαμβάνουν συχνά επιθέματα, αλοιφές ή τζελ. Το αναλγητικό αποτέλεσμα, κατά κανόνα, εμφανίζεται τις ημέρες 3-4 και το μέγιστο αναπτύσσεται στις ημέρες 7-10.

Η πορεία της θεραπείας με μη στεροειδή φάρμακα πρέπει να περιορίζεται σε 10-14 ημέρες. Τα ΜΣΑΦ έχουν περιορισμένο εύρος χρήσης και χρησιμοποιούνται με μεγάλη προσοχή στη θεραπεία ηλικιωμένων ασθενών.

Ορμονικά φάρμακα

Σε περιπτώσεις όπου η θεραπεία με ΜΣΑΦ δεν είναι αρκετή και η νόσος συνεχίζει να εξελίσσεται, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει ορμονικές ενέσεις. Ανήκουν στα μέσα του «βαρέως πυροβολικού» και βοηθούν στη γρήγορη εξάλειψη του πόνου, στην ανακούφιση από τη φλεγμονή και το πρήξιμο των γύρω ιστών.

Λόγω του μεγάλου αριθμού παρενεργειών, τα ορμονικά φάρμακα συνταγογραφούνται σε σύντομες δόσεις, μόνο κατά την οξεία περίοδο της νόσου, όταν συσσωρεύεται φλεγμονώδες υγρό στην κοιλότητα της άρθρωσης. Το φάρμακο χορηγείται στον αρθρικό χώρο όχι περισσότερο από μία φορά κάθε 10 ημέρες.

Χονδροπροστατευτικά

Για την αποφυγή περαιτέρω καταστροφής των χόνδρινων επιφανειών της άρθρωσης, συνταγογραφούνται χονδροπροστατευτικά.

Αυτά τα φάρμακα βοηθούν επίσης στη μείωση του πόνου και στη μείωση των σημείων φλεγμονής στον περιβάλλοντα μαλακό ιστό. Επιπλέον, τα χονδροπροστατευτικά επιβραδύνουν την καταστροφή των αρθρικών ιστών και σταθεροποιούν την ασθένεια λόγω των απορρόφησης κραδασμών και των λιπαντικών λειτουργιών τους. Τα χονδροπροστατευτικά βελτιώνουν τη θρέψη του χόνδρου, ομαλοποιούν τη σύνθεση και τις ιδιότητες του ενδοαρθρικού υγρού και προστατεύουν τους υποδοχείς του πόνου από υπερβολικό ερεθισμό.

Υαλουρονικό οξύ

Το υαλουρονικό οξύ ονομάζεται ρευστή πρόσθεση του ενδοαρθρικού υγρού. Στις ιδιότητές του, είναι παρόμοιο με το φυσικό αρθρικό (ενδοαρθρικό) υγρό, το οποίο θρέφει τον ιστό του χόνδρου και μαλακώνει την άρθρωση του γόνατος κατά τις κινήσεις.

Τα παρασκευάσματα υαλουρονικού οξέος εγχέονται στην άρθρωση, δημιουργώντας έτσι ένα λεπτό προστατευτικό φιλμ που εμποδίζει τις επιφάνειες του χόνδρου να τρίβονται μεταξύ τους. Οι ενέσεις γίνονται μόνο αφού περάσει η οξεία φάση της νόσου.

Ασκοθεραπεία και ασκήσεις για την αρθροπάθεια

Η σωματική άσκηση βοηθά στην αποκατάσταση της λειτουργίας των αρθρώσεων και στην ενδυνάμωσή της. Πρέπει να εκτελούνται αργά και προσεκτικά για να μην προκληθούν διαστρέμματα και να μην υπερβαίνουν το επιτρεπόμενο φορτίο.

Οι παρακάτω ασκήσεις θεωρούνται οι πιο αποτελεσματικές:

1. Σηκώστε αργά τα ίσια πόδια σας ένα-ένα ενώ είστε ξαπλωμένοι στο στομάχι σας. Αυτή η άσκηση χρησιμοποιεί τους μύες του μηρού και της γάμπας. Το φορτίο δεν πρέπει να επιτρέπεται να μεταφερθεί στο πίσω μέρος. Δεν πρέπει επίσης να σηκώνετε τα πόδια σας πολύ ψηλά. Το κύριο πράγμα είναι να τεντώσετε τους μυς σας στο πάνω σημείο.
2. Αυτή η άσκηση είναι παρόμοια με την πρώτη, μόνο που τώρα πρέπει να σηκώσετε το πόδι σας με το γόνατο λυγισμένο. Στο επάνω σημείο, οι μύες των μηρών πρέπει να τεντωθούν περαιτέρω. Η άσκηση πρέπει να εκτελείται ίδιες φορές σε κάθε πόδι.
3. Ξαπλώστε στο πάτωμα (στο στομάχι σας), σηκώστε τα ίσια πόδια σας προς τα επάνω, και στη συνέχεια ανοίξτε τα και φέρτε τα μαζί. Αυτή η άσκηση απαιτεί δυνατούς, εκπαιδευμένους κοιλιακούς μύες, επομένως δεν είναι κατάλληλη για όλους τους ασθενείς. Επιπλέον, η εκτέλεσή του μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση. Για ασθενείς που πάσχουν από υπέρταση ή άλλες παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος, είναι καλύτερο να το αποφεύγουν.
4. Για να εκτελέσετε την επόμενη άσκηση, πρέπει να ξαπλώσετε στο πλάι, να λυγίσετε το πόδι σας ξαπλωμένο στο πάτωμα στο γόνατο και να σηκώσετε αργά το άλλο και να το κρατήσετε στο πάνω σημείο. Είναι σημαντικό η γωνία κατά την εκτέλεση σε κάθε πόδι να είναι η ίδια.
5. Θα χρειαστείτε μια καρέκλα για αυτή την άσκηση. Καθισμένοι σε αυτό, τα πόδια ισιώνονται ένα προς ένα, σηκώνονται και κρατούνται για το μέγιστο δυνατό χρόνο σε ισιωμένη θέση.
6. Είναι χρήσιμο να σηκώνεστε στις μύτες των ποδιών σας ενώ κρατάτε την πλάτη μιας καρέκλας ή ενός κρεβατιού. Όπως και με άλλες ασκήσεις, πρέπει να παραμείνετε στο πάνω σημείο για λίγα δευτερόλεπτα και επιπλέον να τεντώσετε τους μύες των ποδιών σας.
7. Η ομαλή κίνηση από το δάχτυλο μέχρι τη φτέρνα σας επιτρέπει να ενεργοποιήσετε την κυκλοφορία του αίματος στα κάτω άκρα. Τέτοιες κινήσεις πρέπει να γίνονται εναλλάξ: ενώ το ένα πόδι ακουμπάει στο δάχτυλο του ποδιού, το άλλο στη φτέρνα και αντίστροφα. Όλες οι κινήσεις πρέπει να είναι ομαλές.
8. Ακουμπώντας στην πλάτη μιας καρέκλας ή κρεβατιού, σταθείτε στις φτέρνες σας για ένα λεπτό, σηκώνοντας τα δάχτυλα των ποδιών σας προς τα πάνω. Εάν δεν μπορείτε να σταθείτε σε αυτή τη θέση για τον καθορισμένο χρόνο, θα πρέπει να ξεκινήσετε με λιγότερο, αυξάνοντάς το σταδιακά.
9. Ένα μασάζ που γίνεται σε όρθια θέση. Τα πόδια πρέπει να τρίβονται με έντονες κινήσεις που κατευθύνονται από το γόνατο μέχρι τον μηρό. Είναι απαραίτητο να ολοκληρώσετε το μασάζ χαϊδεύοντας το δέρμα.

Ο γιατρός θα πραγματοποιήσει αρκετές συνεδρίες στο ιατρείο και θα δείξει βασικές τεχνικές ώστε ο ασθενής να κάνει μόνος του μασάζ στο προβληματικό γόνατο. Οι αρμόδιες ενέργειες βελτιώνουν την κατάσταση της κατεστραμμένης περιοχής.

Μασάζ και αυτομασάζ

Κάντε αυτο-μασάζ με την παλάμη σας, την άκρη της παλάμης σας, τα άκρα των δακτύλων σας ή τη γροθιά σας. Ενεργήστε απαλά στο πονεμένο γόνατο, διατηρήστε ισχυρή πίεση στην πληγείσα περιοχή: δυνατά χτυπήματα, χτυπήματα, ενεργό ζύμωμα των ιστών συχνά επιδεινώνουν την κατάσταση.

Βασικές τεχνικές:

• Το πρώτο στάδιο είναι ελαφρύ χαϊδεύοντας δεξιόστροφα, το δεύτερο στάδιο είναι κυκλικές κινήσεις αριστερόστροφα.
• Πιέστε τη μια παλάμη στο πονεμένο γόνατο, χτυπήστε την ελαφρά με τις άκρες των δακτύλων του άλλου χεριού.
• διατηρήστε την αρχική θέση της παλάμης, χτυπώντας όχι με τα δάχτυλά σας, αλλά με την άκρη της παλάμης σας.
• χτυπήστε απαλά το γόνατο σε κύκλο, αυξήστε σταδιακά την πίεση (αλλά με μέτρο).
• Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, κάντε μασάζ στην πάσχουσα περιοχή δύο φορές την ημέρα για 10-15 λεπτά. Για προληπτικούς λόγους, αρκεί να κάνετε ένα ελαφρύ μασάζ μία φορά κάθε 7 ημέρες.

Πριν από τη διαδικασία, εφαρμόστε μια αλοιφή ή ένα τζελ με αντιφλεγμονώδη δράση στο πονεμένο γόνατο.

Φυσικοθεραπευτική θεραπεία

Όλες οι μέθοδοι φυσιοθεραπείας μπορούν να χωριστούν σε διάφορες ομάδες:

1. Μείωση του πόνου;
2. Μείωση της φλεγμονής;
3. Αποκατάσταση της διατροφής στην άρθρωση και επιτάχυνση της αποκατάστασης της λειτουργίας της άρθρωσης.

Ο γιατρός μπορεί να καθορίσει τι είδους θεραπεία χρειάζεται ο ασθενής με βάση τα υπάρχοντα συμπτώματα και τις συνοδές ασθένειες.

Χειρουργική επέμβαση για αρθρώσεις

Η χειρουργική θεραπεία αναφέρεται σε ριζικές μεθόδους που αποκαθιστούν εν μέρει ή πλήρως τη λειτουργία της άρθρωσης του γόνατος. Οι μέθοδοι χειρουργικής θεραπείας διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τον βαθμό παρέμβασης στην προσβεβλημένη άρθρωση.

1. Αρθροσκόπηση αναφέρεται στις πιο ήπιες μεθόδους χειρουργικής θεραπείας. Αυτή η τεχνική είναι λιγότερο τραυματική και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θεραπευτικό μέτρο ακόμα και στα αρχικά στάδια της αρθροπάθειας. Ο κύριος στόχος του είναι να παρατείνει τη διάρκεια ζωής της κατεστραμμένης άρθρωσης. Η αρθροσκόπηση πραγματοποιείται με χρήση ενδοσκοπίου - εύκαμπτου καθετήρα με κάμερα στο τέλος. Γίνονται μικρές παρακεντήσεις στην άρθρωση του γόνατος, μέσω των οποίων εισάγονται ενδοσκόπιο και βοηθητικά όργανα. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης αφαιρούνται κατεστραμμένες περιοχές του ιστού που προκαλούν πόνο. Η επέμβαση είναι πιο κατάλληλη για νέους και, εάν είναι απαραίτητο, μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές.
2. Ενδοπροσθετική αναφέρεται στις πιο ριζικές χειρουργικές τεχνικές. Σε αυτή την περίπτωση, πραγματοποιείται πλήρης αποκατάσταση της λειτουργίας της άρθρωσης με την αντικατάσταση ολόκληρης της άρθρωσης του γόνατος ή μέρους αυτής με ένα εμφύτευμα. Αυτή η μέθοδος είναι η καλύτερη εναλλακτική σε σχέση με την προηγούμενη τεχνική - αρθρόδεση (πλήρης ακινητοποίηση της κατεστραμμένης άρθρωσης). Επί του παρόντος, η αντικατάσταση ενδοπροθέσεων παρέχει έως και 90% θετικά αποτελέσματα και βελτιώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών.
3. Οστεοτομία Χρησιμοποιείται όταν έχουν αναπτυχθεί σημαντικές παραμορφώσεις στην άρθρωση και επηρεάζεται αισθητά η λειτουργία της άρθρωσης. Η οστεοτομία περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός τεχνητού κατάγματος οστού σε μια προσχεδιασμένη τοποθεσία. Στη συνέχεια, τα μέρη του οστού ευθυγραμμίζονται στη σωστή, φυσιολογική θέση και αφήνονται να αναπτυχθούν μαζί. Μερικές φορές κατά τη διάρκεια της επέμβασης μπορούν να χρησιμοποιηθούν τεχνητά σταθεροποιητές θραυσμάτων οστού, τα οποία συμβάλλουν σε μια πιο σταθερή θέση του οστού.

Λαϊκές θεραπείες

Η παραδοσιακή ιατρική θα σας βοηθήσει επίσης. Η χρήση διαφόρων λοσιόν για την ανακούφιση του πρηξίματος και του πόνου εφαρμόζεται εδώ και πολύ καιρό από πολλούς ασθενείς. Ακολουθούν μερικές χρήσιμες συνταγές:

1. Φύλλα κολλιτσίδας. Πάρτε 5 φύλλα κολλιτσίδας και κρατήστε τα πάνω από βραστό νερό για να αχνιστούν. Λιπάνετε το πονεμένο γόνατο με φυτικό λάδι και απλώστε φύλλα στον ατμό. Τύλιξε το πόδι σου με μεμβράνη και ένα ζεστό κασκόλ. Αφήστε τη λοσιόν για μερικές ώρες.
2. Λοσιόν για φύλλα λάχανου. Φτιάχνεται από φρέσκα φύλλα λάχανου εμποτισμένα με μέλι Μαΐου και απλώνονται στο πόδι. Το θεραπευτικό αποτέλεσμα ενισχύεται με μόνωση από μάλλινο ύφασμα ή πλαστική μεμβράνη. Αυτό το προϊόν είναι κατάλληλο για άτομα όλων των ηλικιακών ομάδων.
3. Κελύφη αυγών, κεφίρ. Τρίψτε τα τσόφλια από 2 αυγά και ανακατέψτε με 1 κουταλιά κεφίρ. Απλώστε το μείγμα στο γόνατό σας, τυλίξτε το με πανί και μεμβράνη και ξαπλώστε κάτω από μια κουβέρτα. Αφήστε το έτσι για μερικές ώρες και στη συνέχεια ξεπλύνετε τη σύνθεση με νερό. Αυτή η θεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί καθημερινά.
4. Κομπρέσα χρένου. Σύμφωνα με αυτή τη λαϊκή συνταγή, για να ενισχύσετε τις φαρμακευτικές ιδιότητες του χρένου, συνιστάται πρώτα να το συνθλίψετε και να το βράσετε. Στη συνέχεια, πρέπει να εφαρμοστεί στην πληγείσα περιοχή.
5. Νέφτι – εξαιρετικός θερμαντικός παράγοντας για επώδυνες αρθρώσεις. Το γόνατο τρίβεται με νέφτι πριν πάτε για ύπνο και δένεται με ένα μάλλινο μαντήλι. Ήδη μετά την πρώτη διαδικασία, ο ασθενής βιώνει σημαντική ανακούφιση. Η πορεία της θεραπείας επιλέγεται ξεχωριστά για κάθε άτομο.

Διατροφή

Η θεραπευτική δίαιτα περιλαμβάνει την αποφυγή ή την ελάχιστη κατανάλωση κονσερβοποιημένων, καπνιστών και τηγανητών φαγητών (για την καταστολή της όρεξης). Για να αποκατασταθεί ο κατεστραμμένος χόνδρος, είναι απαραίτητο να παρέχουμε στον οργανισμό σύνθετους υδατάνθρακες (χυλούς, προϊόντα ολικής αλέσεως). Οι χυμοί (καρότο, παντζάρι, μήλο) πρέπει επίσης να περιλαμβάνονται στη διατροφή. Θα αφαιρέσουν τις τοξίνες από το σώμα και θα μειώσουν τον αντίκτυπο των φλεγμονωδών διεργασιών.

Η δίαιτα θα πρέπει να περιλαμβάνει ψάρια και ασπίκια, τα οποία λειτουργούν ως ένα είδος χονδροπροστατευτή και βοηθούν στη δημιουργία νέου χόνδρου. Αξίζει να θυμάστε ότι δεν μπορείτε να συνταγογραφήσετε μια δίαιτα για τον εαυτό σας - μόνο ένας διατροφολόγος (διαιτολόγος) μπορεί να επιλέξει την καλύτερη επιλογή.

Δείγμα μενού:

• Πρωινό: πλιγούρι βρώμης με νερό χωρίς βούτυρο ή ζάχαρη, χυμός φρούτων, βραστό αυγό.
• Δεύτερο πρωινό: ένα ποτήρι φυσικό γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά.
• Μεσημεριανό: κρέας ή ψάρι στον ατμό, βραστά λαχανικά, τσάι χωρίς ζάχαρη.
• Απογευματινό σνακ: κατσαρόλα με τυρί cottage με ξηρούς καρπούς, ένα ποτήρι χυμό φρούτων.
• Δείπνο: σαλάτα λαχανικών, μήλο, τσάι χωρίς ζάχαρη.
• Δεύτερο δείπνο: ένα ποτήρι κεφίρ με χαμηλά λιπαρά.

Πρόληψη

Πρόληψη παθήσεων των αρθρώσεων:

• δοσολογήστε το φορτίο στα πόδια σας κατά τη διάρκεια ενεργών αθλημάτων.
• δημιουργήστε μια δίαιτα που περιλαμβάνει τρόφιμα και πιάτα που περιέχουν ασβέστιο, μαγνήσιο, ζελατίνη.
• εάν η εργασία περιλαμβάνει ανύψωση ή μετακίνηση βαρέων αντικειμένων, ακολουθήστε τους κανόνες ασφαλείας και μην μεταφέρετε φορτία που υπερβαίνουν ένα συγκεκριμένο όριο.
• Κάντε τακτικά αυτομασάζ για να αποτρέψετε την αρθροπάθεια, ειδικά με συνεχή πίεση στα πόδια σας.
• τρώτε σωστά, περιορίστε τα «βλαβερά» τρόφιμα.
• έλεγχος σωματικού βάρους (το υπερβολικό βάρος σημαίνει πρόσθετη πίεση στις αρθρώσεις).
• Κάντε τακτικές εξετάσεις και θεραπεύστε οξείες και χρόνιες ασθένειες.

Πρόβλεψη

Με την προϋπόθεση ότι η αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος διαγνωστεί στα αρχικά στάδια, η αιτία της παθολογικής διαδικασίας εξαλείφεται και παρέχεται επαρκής θεραπεία, η πρόγνωση είναι ευνοϊκή. Η παρεχόμενη θεραπεία καθιστά δυνατή την επίτευξη μακροχρόνιας ύφεσης, αλλά η θεραπεία είναι συνήθως δια βίου.

Ελλείψει της απαραίτητης θεραπείας, καθώς και όταν ο ασθενής δεν συμμορφώνεται με τις οδηγίες του γιατρού, η αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος γίνεται αιτία αναπηρίας.